Hein Klaasen, boer

Hein Klaasen (1980), biologisch melkveehouder in Knegsel, onder Eindhoven. Daar woon ik samen met Ellen van Stralen (1983) en onze drie kinderen.

Na mijn studie Dierwetenschappen in Wageningen ben ik kort werkzaam geweest voor het project zuivelNatuur, maar na een jaar of twee heb ik toch besloten biologisch te gaan boeren in Knegsel, op de boerderij van mijn ouders. Daartoe heb ik het bedrijf omgeschakeld naar biologisch, omdat het bedrijf toen nog ‘gangbaar’ was.  Kort gezegd houdt dit in dat er geen kunstmest en bestrijdingsmiddelen worden gebruikt en dat antibiotica alleen gebruikt mag worden om zieke dieren te behandelen. Op 1 januari 2013 werd er voor de eerste keer biologische melk geleverd.

In de afgelopen vijf jaar is het bedrijf gegroeid van 65 naar 90 melkkoeien en van 40 ha grond naar 55 ha grond. Vanaf juni 2019 is er een nieuwe stal gebouwd en worden de koeien met een ‘melkrobot’  gemolken.

Waarom zorg:

In de afgelopen 5 jaar heb ik me vooral ingezet om mijn veestapel en mijn oppervlakte grond te laten groeien tot het huidige niveau.  Nu is het bedrijf mooi in balans en wil ik in plaats van verder te groeien het bedrijf gaan optimaliseren (bouw nieuwe stal, klimaatneutraal produceren) en verbreden. Dit verbreden van mijn bedrijf wil ik onder meer  realiseren met een zorgtak.

Onder andere mijn werkzaamheden voor het project zuivelNatuur, hebben er voor gezorgd dat ik me sinds ik boer hard maak voor een betere samenwerking tussen boeren, terreinbeherende organisaties, waterschappen, politiek en burgers. Dat doe ik vooral vanuit de overtuiging dat landbouw en natuur niet gezien moet worden als twee aparte elementen, maar als één in elkaar overlopend geheel, net zoals het vroeger was. Vandaar ook mijn rol als initiatiefnemer in het project ‘landcoöperatie dal van de kleine Beerze’, www.dalvandekleinebeerze.nl/de-landcooperatie.

Als je landbouw en natuur als één geheel gaat bekijken ga je ook beseffen dat daar heel veel mogelijkheden liggen, met name voor een zorgtak op mijn bedrijf. Op al mijn percelen, waar ik met name gras/klaver teel, gaan landbouw en natuur moeiteloos in elkaar over. Dit zorgt voor een gezond klimaat waarin mensen die iets moeten herstellen in het leven, of nieuwe vaardigheden willen ontwikkelen, goed uit de voeten kunnen.

Toen Sander, mijn neef, mij aansprak met zijn idee van de zorgboerderij was ik dan ook direct enthousiast.

 

Sander Verhulst,  begeleider

Mijn naam is  Sander, geboren, getogen én woonachtig in Eindhoven. In deze stad woon ik samen met mijn vrouw en ons zoontje, geboren op 4 februari 2017. Twaalf jaar geleden, na wat doodlopende wegen te hebben bewandeld, ben ik min of meer op goed geluk aan het werk gegaan bij een particuliere instelling die kinderen met autisme/adhd, en  hun ouders begeleidt en ondersteunt. Ik  merkte dat ik op mijn plek terecht was gekomen; het werk ging me goed af en toen ik na vijf jaar, naast de fulltime baan mijn hbo-diploma Social Work behaalde bleek dat veel verworven inzichten aansloten bij de theorie van het sociaal pedagogisch werk. In de afgelopen twaalf jaar heb ik  tientallen jongeren met hun gezinnen begeleid, ben ik  in veel schoolvakanties op kamp geweest; op het eigen terrein, in de regio en in het buitenland en ben ik groepsleider geweest bij naschoolse opvang- en weekeindopvanggroepen. Als laatste heb ik veel ervaring opgedaan met jongvolwassenen die met een bescherm wonentraject proberen om hun leven (weer) op de rit te krijgen. De belangrijkste overtuigingen van mij aangaande dit werk is dat je als hulpverlener niemands leven kan veranderen, maar dat je iemand de gelegenheid kan bieden te herstellen en ontwikkelen. Ten tweede is een samenwerking tussen hulpverlener en cliënt alleen zinvol als de hulpverlener oprechte aandacht kan bieden en het vermogen heeft om niet te oordelen. Tot slot moet de samenwerking gelijkwaardig zijn. Iedereen is, uiteindelijk, expert van zijn eigen leven en weet het best hoe hij/zij verder komt en wat daar voor nodig is.

Ik heb in mijn jaren als individueel begeleider van veel jongeren gemerkt dat er soms te weinig oplossingen zijn voor hen om na het speciaal onderwijs nog extra ondersteund te worden richting een baan, in welke omstandigheid dan ook. Daarbij kon ik mij niet altijd vinden in de oplossingen die er wel zijn, zoals werken in een recyclefabriek of aan een lopende band. Ik vind dat deze jongeren echte aandacht verdienen, meer dan ze vaak krijgen. Daarnaast is de plek waar er gewerkt wordt van essentieel belang; het werken op een biologische boerderij en in het bos is mijn ogen misschien wel de beste plek om de arbeidsmatige dagbesteding  te gaan verzorgen die we voor ogen hebben. Het vertrekpunt bij mijn overwegingen waren of zijn de cliënten die ik altijd heb mogen begeleiden, maar we willen  ons niet vastleggen op een bepaalde doelgroep en daarom is iedereen met een afstand tot de arbeidsmarkt welkom op de boerderij om te werken aan zijn of haar doelen of herstel. 

Kortom, ik prees mijzelf gelukkig toen Hein mijn ideeën ondersteunde en samen met mij, op zijn boerderij, de ideeën in praktijk wilde gaan brengen.

 

Joris Verhulst, begeleider

Ik heb jarenlange ervaring met werken met complexe doelgroepen binnen jeugd- en gehandicaptenzorg, zowel ambulant als residentieel. Middels samen iets maken of doen een verbinding aangaan komen tot herstel is het doel op de boerderij. Ik heb een bachelor diploma pedagogische wetenschappen.

Ik heb mijn eigen verhuis verbouwd, of beter gezegd opnieuw opgebouwd. Daarnaast heb ik een flinke schuur in mijn tuin gebouwd. Deze ervaringen kan ik ook gebruiken op de boerderij, door samen met deelnemers allerlei kleinere en grotere klussen te doen, die de boerderij ten goede komen.